آیین نامه شماره ۵۵

ماده ۱- مؤسسات بیمه مستقیم كه در این آیین‌نامه مؤسسه بیمه نامیده می‌شوند موظفند عملیات اتكائی خود را با رعایت ضوابط مقرر در این آئین‌نامه انجام دهند.

ماده ۲- حداكثر ظرفیت نگهداری مجاز مؤسسه بیمه از هر بیمه‌نامه یا هر ریسك معادل بیست در صد مجموع سرمایه پرداخت شده، اندوخته‌ها و ذخایر فنی به استثناء ذخیره خسارت معوق می‌باشد. صدور بیمه‌نامه برای ریسك‌هائی كه مبلغ آنها بیش از حد نگهداری مؤسسه بیمه باشد صرفاً در صورتی مجاز است كه مؤسسه بیمه برای بخش مازاد آن پوشش اتكائی تحصیل نموده باشد.

تبصره ۱- در مواردی كه موضوع بیمه از نظر فنی قابل تفكیك به چند ریسك مستقل باشد، موسسه بیمه با جلب نظر بیمه‌گذار و موافقت بیمه‌مركزی‌ایران می‌تواند نسبت به تفكیك ریسك اقدام نماید. تفكیك ریسك به مفهوم لزوم صدور چند بیمه‌نامه برای یك موضوع بیمه نیست و می‌توان كلیه ریسكهای مستقل را بنحوی كه در ماده ۱۱ آیین‌نامه شماره ۲۵ مشخص شده است در قالب یك بیمه‌نامه تحت پوشش بیمه قرارداد كه در این صورت مشخصات كامل، ارزش، نرخ و میزان حق‌بیمه مربوط به هر ریسك می‌باید به صورت مستقل در بیمه‌نامه یا ضمائم آن درج شود.

تبصره ۲- مؤسسه بیمه موظف است در مناطق و مواردی كه امكان تحقق همزمان خسارت برای چند ریسك وجود داشته باشد، حد نگهداری و پوشش‌های اتكائی خود را به نحوی تعیین نماید كه همواره امكان ایفای تعهدات خود را در مقابل بیمه‌گذاران و سایر اشخاص ذینفع داشته باشد.

ماده ۳- مؤسسه بیمه موظف است در مواردی كه نیاز به اخذ پوشش اتكائی از خارج از كشور باشد، بیمه‌گر اتكائی راهبر را از بین بیمه‌گران اتكائی كه حداقل رتبه A از مؤسسه رتبه‌بندیS & P یا معادل آن از سایر مؤسسات رتبه‌بندی معتبر بین‌المللی(مانند MOODY’S, FITCH, A.M.BEST) داشته باشد، انتخاب نماید. سایر بیمه‌گران اتكائی نیز می‌باید حداقل دارای رتبه BBB از مؤسسه مذكور و یا معادل آن از سایر مؤسسات رتبه‌بندی معتبر بین‌المللی باشند.

تبصره - در موارد خاص، واگذاری اتكائی به بیمه‌گرانی كه فاقد حداقل رتبه‌های تعیین شده در این ماده باشند با اخذ موافقت قبلی بیمه‌مركزی‌ایران مجاز خواهد بود.

ماده ۴- مؤسسه بیمه موظف است كارگزار/ كارگزاران بیمه اتكائی خود را از بین كارگزاران حرفه‌ای و معتبر بین‌المللی انتخاب نماید.

ماده ۵- مؤسسه بیمه موظف است در صورت انعقاد هر گونه قرارداد در زمینه بیمه‌های اتكائی حداكثر ظرف پانزده روز كلیه اطلاعات مربوط از جمله نام كارگزار/كارگزاران اتكائی ، نام بیمه‌گر اتكائی راهبر و سایر بیمه‌گران اتكائی و سهم اختصاص یافته به آنها را به بیمه‌مركزی‌ایران اعلام و حداكثر ظرف مدت یك ماه پس از آن نسخه‌ای از قراردادهای منعقده را به بیمه‌مركزی ایران ارسال نماید.

تبصره- در مواردی كه بخشی از بیمه‌نامه یا ریسك به صورت اختیاری واگذار شود، مؤسسه بیمه موظف است اطلاعات مذكور را برای ریسك‌های بیمه شده طی هر ماه، حداكثر تا پایان ماه بعد به بیمه‌مركزی‌ایران ارسال نماید.

ماده ۶- انجام عملیات بیمه اتكائی قبولی توسط مؤسسه‌های بیمه دولتی، در چارچوب اساسنامه مصوب آنها و انجام عملیات بیمه‌های اتكائی قبولی توسط مؤسسات بیمه غیردولتی، با رعایت بند ج آیین‌نامه شماره ۳/۴۰ مصوب شورای عالی بیمه و ضوابط اجرائی آن مجاز می‌باشد.

تبصره - مؤسسه بیمه صرفاً در رشته‌هایی می‌تواند عملیات بیمه اتكائی قبولی انجام دهد كه مجوز فعالیت عملیات بیمه مستقیم در آن رشته‌ها را داشته باشد.

ماده ۷- مؤسسه بیمه موظف است حساب‌های مربوط به عملیات بیمه اتكائی را (اعم از قبولی و واگذاری) به صورت مشخص تفكیك و در صورت‌های مالی خود به نحو مناسب منعكس نماید.

ماده ۸- بیمه‌مركزی‌ایران مكلف است بر حسن اجرای این آیین‌نامه نظارت نماید و در صورت عدم رعایت مفاد آن از سوی هر یك از مؤسسات بیمه، موضوع را كتباً به مؤسسه مزبور تذكر دهد و حسب مورد، مهلت مشخصی را جهت رفع تخلف تعیین نماید. چنانچه ظرف مهلت تعیین‌شده اقدام لازم از سوی مؤسسه بیمه ذیربط انجام نپذیرد، بیمه‌مركزی‌ایران باید مراتب را جهت اطلاع و اتخاذ تصمیم مقتضی به شورای‌عالی‌بیمه گزارش نماید.